MARESIUS Samuel

MARESIUS Samuel

Gallice Des Maretz., Gallus Theologus celeberrimus, Natus Avimontii Gall. Oysemont, oppidulô haud ignobili picardiae, A. C. 1599. formatorem pueritiae habuit Esaiam Blanchardum Ecclesiae patriae Pastorem, in literis egregie versatum: postea Lutetiae Dempstero et Grangerio, literas Humaniores docentibus, Guillono, et Theodoro item Marcilio, ut et Crassotio ac Iano Caecilio Frey eminiis Philosophis, per triennium adhaesit. Inde Salmurii Theologiae vacavit, per biennium Fr. Gomarô praeceptore usus: Genevanrpostea delatus Ioh. Deodati, Theod. Tronchini et Bened. Turretini, excellentium Theologorum, lateri se applicuit. Sed Lutetiam, post aliquam moram, reversus, sub Pastorum Parisiensium ductu, praxi diligentius vacavit, ibique A. C. 1620. rigido, quale tum in Gallia erat, examini se stitit, mox Laodunensi in Veromanduis Ecclesiae admotus: in qua statione dum magnô versaturzelô, cum adversariis quottidie confligere necesse habuit; a quibus sicariô ei immissô profundum accepit vulnus A. C. 1623. quô sanatô, a Synodo Vitriacensi A. C. 1624. Ecclesiae Falesiensi commodatus est. Mox Sedanum ab Elizabetha Nassovia, Bullionaei Ducis vidua, vocatus in Capellilocum, Pastor Eclesiae A. C. 1624. et Theologiae Professor ibi magno cumfructu fuit: unde excurrens in Hollandiam, A. C. 1625. Leydae, Docturae insignia accepit. Invitatus post haec a Foederati Belgii Ordinib. Traiecti ad Mosam Ecclesiam nascentem pascere coepit A. C. 1632. mox inde Limburgum ductus, ibi primam ex publicâ auctoritate contionem habuit. Successit ministerium Ecclesiae Silvaeducensis, ad quod vocatus est A. c. 16736. Tandem in Gomari Praeceptoris sui, A. C. 1642. demortui locum, Groningam vocatus, utroque in munere, Ecclesiastico et Academico, talem se exhibuit, ut inter celeberrim os huius aevi Theologos merito numeretur. Scripsit plurima, quorum Elenchus Systemati Theologiae ab ipso edito, subnexus est: Obiit A. C. 1675.

Hocce diu felix Ecclesia lumine tandem

Poscenti id Domino reddidit aequa suo.